Leren leven met onze onvoorspelbare natuur

7 May 2024 by
Peter Melders

Beste kameraden van het eerste uur
Beste wijnvrienden

Een niet te stuiten klaagzang van wijnboeren kleurde het nieuws. Nu ja, kleurde...

Uiteraard waren maart en april te nat. Dit belemmerde het veldwerk. De winterprik van hagel en vorst in april deed onze scheuten en knoppen zeker geen goed. De jonge scheuten en knoppen bevatten veel water en zijn dan ook erg kwetsbaar voor vorst. Dit betekent dat bij een hoge luchtvochtigheid de knoppen al kunnen bevriezen vanaf  -1°C/-3°C.  In Boechout was er minder luchtvochtigheid en bleven de temperaturen rond het vriespunt hangen, met een lichte vorst aan de grond. Ook de wind speelt mee, de strakke Noorderwind kan het jonge groen onverbiddelijk bevriezen. Vorstschade heet dit dan. Maar wat wil je, de natuur is vaak onvoorspelbaar. Je moet er dus ook mee leren leven.

Er is ook positief nieuws

Gelukkig tracht de natuur zich steeds te herstellen. Een juist getal op het uiteindelijk verlies plakken, is dan ook moeilijk. We staan nog maar aan het begin van het seizoen. Vooral het verdere verloop van het weer zal bepalend zijn. Een lange droge zomer zou welkom zijn maar hoe bestel je die...? Het ideetje van bij volle maan met twaalf maagden door de wijngaard te dwalen mocht alvast niet van mijn vrouw.


Toch voldoende voorraad

Uiteraard dien je als wijnboer te zorgen voor een goede spreiding wanneer je de wijnen op de markt brengt. Bij Oud Conynsbergh wordt ervoor gezorgd dat de wijn pas op de markt komt wanneer hij klaar is. Dit kan zelfs enkele jaren duren. Hierdoor zijn we automatisch minder afhankelijk van het oogstjaar zelf, wat betekent dat een minder goed wijnjaar perfect kan worden opgevangen.  

Bottelen, een feest

Onze parel werd alvast gebotteld en ligt nu rustig “sur latte”. Gedurende een zevental botteldagen werd er hard gewerkt om een kleine 15.000 liter samen met onze vrijwilligers te bottelen. En het moet gezegd, de sfeer was weer geweldig. 

Hoe gaat dit nu in zijn werk? Wel, voor de botteling wordt er een tweede gisting opgestart. Dit doen we door gist en suiker (liqueur de tirage) aan de basiswijn toe te voegen.

Tijdens de vergisting ontstaat koolzuur dat door de kroonkurk niet kan ontsnappen. Deze fase, wanneer de parel zijn bubbeltjes krijgt, noemt men in de Franse wijnterm de “prise de mousse”. Temperatuur is hierbij heel belangrijk. Hoe kouder de gisting verloopt, des te kleiner en fijner zullen de belletjes zijn. Ook de drukopbouw moet optimaal zijn en is best ongeveer 5 tot 6 bar hoog.

Na een tijdje lageren op fles (bij een normale champagne minimaal 15 maanden, cava en crémant 9 maanden), lossen de gisten op in de wijn en integreren de bubbels mooi. Hoe langer dit duurt, hoe meer complexiteit de wijn krijgt. Dit proces wordt autolyse genoemd.Wij streven naar 24 tot wel 30 maanden lagering en verkrijgen zo een perfecte symbiose tussen complexiteit terroir en verfijning.


Kaylee Sevenhans, onze oenologe, laat van zich horen

Op het Antwerps festival: Pint of Science (13 mei) zal zij een lezing geven over 'Brett', beter bekend als Stallucht. De oorzaak van Brett is een zogenaamde wilde gist de Brettanomyces Bruxellensis.  Dezelfde gist waarvan kriekbier, geuze en lambic in de omgeving van Brussel wordt gemaakt. Deze wilde gist komt ook in de wijnkelder voor en kan ervoor zorgen dat de wijn een onaangename stallucht ontwikkelt. Wil je de lezing volgen, boeken kan je via de site van Pint of Science. 

Om af te sluiten, beste vrienden, nog eentje uit mijn persoonlijke BZN-collectie:
Als de natuur je omver blaast, blijf dan eventjes liggen en neem de tijd om eens naar  de sterren te kijken... 

Team Oud Conynsbergh